Yπάρχουν διάφορες απόψεις για το θέμα αυτό. Πιο κάτω σας παραθετω αυτά που θεωρώ ως τα 7 πιο σημαντικά χαρακτηριστικά ενός στόχου μαζί με ένα σημείο (μπορείτε να μαντέψετε ποιο) το οποίο, κατά την δική μου άποψη, είναι ίσως το πιο σημαντικό: 

  1. Ο στόχος χρειάζεται να είναι πολύ συγκεκριμένος. Δεν αρκεί να πει κανείς ότι «στόχος μου είναι να πολεμήσω το κατεστημένο» Είναι ζωτικής σημασίας να καθοριστεί συγκεκριμένη ενέργεια. Για παράδειγμα, «θα αντιδράσω για την απόφαση της κυβέρνησης να δώσει τη συγκατάθεση της για την πώληση όπλων στην Ουκρανία με την διοργάνωση σχετικής εκδήλωσης που να εκφράζει αυτή την δυσαρέσκεια».
  2. Ο στόχος να είναι εφικτός. Το να πεις ότι «ο στόχος μου για αύριο είναι να πετάξω στο φεγγάρι» μοιάζει κάπως ανέφικτο. Το να πεις όμως ότι «αύριο θα επικοινωνήσω με 10 πελάτες με στόχο να κλείσω τον ένα» είναι ένας εφικτός στόχος με ένα λογικό 10% ποσοστό επιτυχίας.
  3. Ο στόχος να είναι μετρήσιμος. Για παράδειγμα αντί ο στόχος να είναι η «απόκτηση ωραίου σώματος», ο στόχος να είναι «θα αυξήσω την μυϊκή μου μάζα κατά 500 γραμμάρια σε ένα μήνα».
  4. Να υπάρχει χρονοδιάγραμμα και ο στόχος να σπάζει σε πιο μικρά κομμάτια. Ο πιο πάνω στόχος των 30 ημερών μπορεί να μεταφραστεί σε αύξηση μυϊκής μάζας κατά 16.5 γραμμάρια ανά μέρα. Αυτή η συγκεκριμενοποίηση φέρνει με την σειρά της ένα εύλογο ερώτημα: ποια ποσότητα ποιων τροφών χρειάζεται να καταναλώνει καθημερινά ένα άτομο τάδε ηλικίας, βάρους και σωματότυπου, η οποία σε συνδυασμό με την κατάλληλη άσκηση μπορεί να αυξάνει την μυϊκή του μάζα κατά 16.5 γραμμάρια ανά μέρα; Είναι εφικτό; Εδώ έρχεται το 5ο σημείο.
  5. Οι στόχοι δεν εξαρτούνται απόλυτα από εμάς. Στο πιο πάνω παράδειγμα, το άτομο χρειάζεται ένα διατροφολογικό πρόγραμμα, ένα γυμναστήριο με τον κατάλληλο εξοπλισμό, και ένα πρόγραμμα γυμναστικής που να αρμόζει στο σωματότυπο του. Δηλαδή, χρειάζεται έναν διατροφολόγο που θα τον/την συμβουλεύσει, έναν ιδιοκτήτη γυμναστηρίου που θα παρέχει τον χώρο και έναν γυμναστή που θα προσφέρει το σωστό πρόγραμμα γύμνασης και θα βοηθά στη σωστή εκτέλεση των ασκήσεων. Βεβαίως με την απόκτηση εμπειριάς ίσως κάποιος να μπορέσει να πετύχει τον στόχο του χωρίς τα πιο πάνω άτομα. Είναι όμως πιο ευχάριστο, και συνήθως πιο αποτελεσματικό, όταν για την επίτευξη ενός στόχου εμπλέκονται άλλα άτομα που έχουν κάτι να προσφέρουν μέσα από την γνώση και τις εμπειρίες τους.
  6. Αναθεώρηση. Σε περίπτωση που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένατε, χρειάζεται να γίνει μια αναθεώρηση του τι πήγε λάθος και κατά πόσο ο στόχος ήταν εφικτός. Αυτό να μην συγχέεται με κάποια έξοδο διαφυγής. Αν πραγματικά κάτι πήγε λάθος τότε μπορεί να τεθεί ο στόχος εκ νέου, αυτή την φορά με περισσότερη αποφασιστικότητα και δέσμευση έτσι ώστε να αποφευχθούν τυχόν προηγούμενα λάθη, αν υπήρξαν. Αν όμως συμπερασματικά τα πράγματα δείχνουν ότι στο παρόν στάδιο ο στόχος αυτός είναι πολύ πιο πέρα των δυνατοτήτων σας, τότε μπορεί να τροποποιηθεί ελαφρώς έτσι ώστε να είναι εφικτός.
  7. Πρόκληση. Ο στόχος χρειάζεται να μας προσφέρει μία πρόκληση την οποία υπό κανονικές συνθήκες θα αποφεύγαμε και την οποία αν ξεπεράσουμε θα είναι κάτι που θα θεωρηθεί ως επιτυχία μέσα από το φακό ενός αντικειμενικού παρατηρητή. Αυτή η προκλησή μπορεί από την μια να μας προκαλεί φόβο, από την άλλη όμως, στην περίπτωση που ξεπεραστεί και ο στόχος έχει επιτευχθεί, προκαλεί ένα αίσθημα ευφορίας.